Ποίηση,
ένα ρούχο πού φοριέται από μέσα, και ξεκρεμιέται από τους άλλους.
Άνθρωποι μονάχοι που παλεύουν να ξεριζώνουν τα πάθη
Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
Η Αγία Ρωσία
Περιγραφές διωγμών στην Ρωσία. Ένας Ιερεύς που επέζησε των διωγμών έγραψε τα ακόλουθα για την κράτησή του: "Δεν θα πάψω να ευγνωμονώ τον Θεό, για τα χρόνια που πέρασα φυλακισμένος σε απόλυτη απομόνωση. Ήμουν, για τρία χρόνια, σε δέκα μέτρα βάθος, κάτω από την επιφάνεια της γης. Ποτέ δεν άκουσα μία κουβέντα, ποτέ δεν είπα μία κουβέντα. Δεν υπήρχαν βιβλία. Οι εξωτερικές φωνές, όλες σιώπησαν. Οι φύλακες φορούσαν υποδήματα με λαστιχένιες σόλες, δεν ακουγόταν ο ερχομός τους. Μετά, καθώς ο καιρός περνούσε, σιώπησαν και όλες οι εσωτερικές φωνές. Μας έδιναν φάρμακα [Σημ.: εννοεί ψυχοφάρμακα], μας έδερναν. Λησμόνησα όλη την θεολογία. Λησμόνησα όλη την Αγία Γραφή. Μία ημέρα πρόσεξα πως είχα ξεχάσει και το "Πάτερ ημών". Δεν μπορούσα να το θυμηθώ. Ήξερα πως άρχιζε με το "Πάτερ ημών", αλλά δεν γνώριζα πια πώς ήταν η συνέχεια. Κράτησα την αισιοδοξία μου και είπα: "Πάτερ ημών, έχω ξεχάσει την προσευχή, αλλά Συ σίγουρα την γνωρίζεις. Σε παρακαλώ, βάλε αντί για μένα έναν...
Γι αυτό τον σκότωσαν... Και όποιος γράφει με τέτοια παλικαρίσια υφή, έχει ζωντανή την πίστη, έχει ζωντανή την φλόγα μέσα του . Δεν πυροβόλησαν μόνο το πρόσωπο, την ψυχή του, το σπινθηροβόλο βλέμμα του, πυροβόλησαν τη Σημαία, τον πολιτισμό μας, τους σκλαβωμένους πόθους, αυτή τη ασίγαστη ελεύθερη παρουσία, πού απο προ χτές αναστάτωσε την παγκόσμια ειδησεογραφία. Η λογική του κάθε πυροβολισμού , είναι η εξόντωση της όποιας απειλής, και για εκείνους που τουφέκισαν ένα πρόσωπο και μία σημαία στον ιστό, απειλή θεώρησαν την φλόγα , την λιονταρίσια σπίθα της Ρωμιοσύνης , αυθεντική και πηγαία από τα σπλάχνα του Κωνσταντίνου, που ξεπήδησε και διατρανώθηκε μαζί με Τον Σταυρό και την Σημαία, εκε ί ψηλά στον ιστό της , έχοντας από κάτω του, ρίζες Ελληνικές τα Ελληνικά μνημεία . Αυτό πυροβόλησαν, αυτό θέλησα...
Σχόλια