Ώσπου ένα πρωί του Οκτώβρη ξυπνώντας, βλέπεις με κατάπληξη πως ένα πουλί τραγουδούσε στο δρόμο που οδηγούσε στο νεκροταφείο.
Σηκώνεσαι, κάνεις το σταυρό σου και εύχεσαι αιωνία να είναι η μνήμη των ανθρώπων που άφησαν τη ζωή τους αιματοβαμμένη στο δρόμο, ενάντια στις ερπύστριες τής κατοχικής λησμονιάς της παιδικής αθωώτητας.
Σχόλια