Τα κάστρα του Σεπτέμβρη, δυναμώνουν τη φωνή τους στις πλάγιες σκιές, όσο ο Ήλιος τρέχει να προλάβει τα νοτιότερα πελάγη, γιατί και εκεί έχει αμπελώνες και κηρύθρες που φτιάχνουν καλό μέλι καί κρασί, κάτω από τις ανταύγειες του τρύγου του φθινοπώρου.
Αποζητιέται ο Ήλιος και αφήνεται η σκιά, απόφαση ζωής και αυτή, για το ταξίδι πέρα από τα σύνορα του θανάτου...
Αιωνία τους η μνήμη, στα σμήνη που μάς άφησαν πλούτο στον πολιτισμό..
.
Σχόλια